św. Kasper del Bufalo |
Kasper de Bufalo, wł. Gaspare del Bufalo (ur. 6 styczni 1786 w Rzymie, zm. 28 grudnia 1837 tamże) – kapłan (Mały apostoł Rzymu) i założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa, święty Kościoła katolickiego.
Już od młodych
lat, ożywiony gorliwością apostolską, poświęcił się ewangelizacji synów
ludu, ludzi z wiosek, biednych, chorych. Szczególna miłością otaczał
obłożnie chorych w hospicjach i szpitalach.
Otrzymał
święcenia kapłańskie 31 lipca 1808 r. pośród duchowieństwa rzymskiego. W
okresie napoleońskim, za swą nieugiętą wierność Ojcu Świętemu, został
wygnany a następnie uwięziony w więzieniu w Północnych Włoszech.
Powracając do Rzymu, po upadku Napoleona, za zgodą papieża Piusa VII,
wraz z grupą księży, poświęca się odnowie duchowieństwa i ludu
chrześcijańskiego za pomocą misji ludowych i rekolekcji duchownych.
Ożywiany
wielką miłością tajemnicy Krwi Chrystusa i chcąc skutecznie nieść
duszom owoce odkupienia, w 1815 założył Zgromadzenie Misjonarzy Krwi
Chrystusa. Jego kazania były bardzo owocne, również w rejonie Dolnego
Lazio nękanego przez bandytyzm. Swymi radami pomógł Marii De Mattias
założyć Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa stając się ich
inspiratorem.
Umarł w Rzymie 28 grudnia 1837. Został kanonizowany 12 czerwca 1954 przez papieża Piusa XII.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz