niedziela, 11 września 2011

Odpust św. Kaspra w Małomicach


Odpust w naszej parafii p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny swoją obecnością zaszczycił nas ks. Franciszek Grzywa, CPPS, Moderator WKC i zarazem Prowincjał Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa.

Animatorka Parafialna Maria Popek podzieliła się swoim świadectwem:

 Moim wielkim pragnieniem, ale i też problemem był fakt zaproszenia Misjonarza Krwi Chrystusa na Odpust do naszej parafii w Małomicach.
Pamiętam o postawie pokory naszych misjonarzy, którzy uczyli nas podczas naszej formacji, gdy wstąpiłam do Wspólnoty Krwi Chrystusa, "Nie róbcie nic wbrew woli proboszcza w parafii". Mając, to na uwadze, modliłam się, prosiłam wszystkich o modlitwę: o mądrość i działanie Ducha Świętego.
Wierzyłam, że Krew Chrystusa jest mocniejsza, a Duch Święty działa, jeśli Go o to poprosimy.
Taki stan zaufania i czekania trwał do czerwca 2011 roku.
            We wrześniu, jak zwykle w naszej parafii bardzo uroczyście obchodzimy pamiątkę Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Już w czerwcu wykorzystałam fakt, że na tę uroczystość ks. proboszcz zaprasza misjonarza redemptorystę,  by poprowadził Mszę św. i wygłosił Słowo Boże.
Duch Święty sprawił, że odważyłam się poprosić ks. proboszcza o zaproszenie na tę uroczystość misjonarza z naszego Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa. O dziwo, proboszcz wyraził na to  zgodę. 
            Zaczęliśmy działać i nie trzeba było długo czekać na radosną wieść. Ks. Franciszek Grzywa Prowincjał CPPS obiecał, że osobiście przyjedzie  na naszą uroczystość. Radość była ogromna.
Jako WKC w parafii bierzemy czynny udział w parafialnym odpuście, a nadzieja na przyjazd misjonarza uskrzydlała nasze działania,
Podzieliliśmy pracę. Sympatycy naszej Wspólnoty pomogli w tych pracach, gdzie nie mogliśmy my jako Wspólnota poradzić sobie. Wielu członków WKC, to ludzie chorzy, bardzo cierpiący, w podeszłym wieku.
Zaprosiliśmy na odpust członków WKC z Zielonej Góry, ze Szprotawy. Przybyli ze swoimi wspólnotowymi sztandarami i uczestniczyli w naszej uroczystości odpustowej.
Po uroczystej Eucharystii, której przewodniczył ks. Franciszek Grzywa CPPS, odbyło się wspólne spotkanie z Misjonarzem. Było tak spontanicznie, a zarazem bardzo cudownie. Orkiestra użyczyła nam bezprzewodowego mikrofonu i nasze spotkanie połączone z agapą zostało się słyszalne dla wszystkich uczestników festynu. Pogoda była cudownym podarunkiem Pana Boga dla nas. Nic dodać, nic ująć. Mój problem zakończył się, a marzenie spełniło się. Pozostaje teraz działać  dalej i pozwolić Krwi płynąć i czynić cuda.
 Błogosławiona Krew Jezusowa! 















środa, 7 września 2011

Reguła życia

Reguła życia



2.1. Tajemnica Paschalna. Motywem przewodnim życia członków WKC jest Krew Chrystusa, która jest wyrazem tajemnicy paschalnej. Formacja WKC zakłada, że członkowie będą uczyli się dawać w życiu własną krew razem z krwią Chrystusa (SG 4). Każdy otwiera z miłością swoje serce dla krwawiącego Zbawiciela, mistycznie obecnego w trudnościach, cierpieniach, w samotności oraz niesprawiedliwości i ofiaruje się z Nim Ojcu Przedwiecznemu dla zbawienia świata.



2.2. „Krzyk krwi”. Wspólnota otwiera się także na „krzyk krwi” płynącej w ludzkich zranieniach. Idzie kochając i służąc przez modlitwę. Przez przykład własnego życia i konkretną pomoc.



2.3. Eucharystia. Członkowie Wspólnoty Krwi Chrystusa starają się jak najczęściej, nawet codziennie uczestniczyć w Eucharystii i przyjmować Komunię Świętą. Odnowieni w miłości Chrystusa, chcą świadomie być „Mistycznym Ciałem” i „Krwią Chrystusa”. Udział w liturgii eucharystycznej jest dla członków źródłem, z którego czerpią siły i światło do życia. Eucharystią w codziennych sprawach każdego dnia. Z tej szczególnej więzi z Jezusem Eucharystycznym wypływa także nabożeństwo, wyrażające się m.in. w osobistych i wspólnotowych spotkaniach z Nim na adoracji Najświętszego Sakramentu.


2.4. Słowo Boże i modlitwa. Członkowie Wspólnoty Krwi Chrystusa w ramach codziennej modlitwy wybierają przynajmniej jedną z modlitw do Krwi Chrystusa i starają się praktykować rozważanie Słowa Bożego, by być bardziej wolnymi dla Boga, oceniając wszystkie codzienne sprawy w świetle wieczności. Przez praktykę „Słowa Życia” członkowie grup Krwi Chrystusa pragną coraz wierniej żyć w obecności Boga i wypełniać Jego wolę.

2.5. Jedność przez Krew Chrystusa. Członkowie Wspólnoty Krwi Chrystusa dążą do tego, by przez wiarę stawać się duchową rodziną, w której pomagają sobie wzajemnie przez dobra duchowe i materialne (por. Dz 2, 34-37). Przez ofiarę przelanej krwi, Chrystus pojednał ziemię z niebem i ludzi pomiędzy sobą (por. Kol 1, 20). Dlatego wszędzie gdzie są członkowie WKC starają się być znakiem jedności, której Bóg pragnie dla swoich uczniów (por. J 17, 21).
            Więź miłości wzajemnej, prowadząca do jedności jest najlepszym fundamentem dla niesienia pomocy wszystkim potrzebującym.
            Krew Chrystusa jako prawdziwy skarb serca (por. Mt 6, 21) uwalnia od przywiązania do dóbr materialnych i pomaga dzielić się z innymi, aby budować Królestwo Boże.

2.6. Pokora i posłuszeństwo. Krew Chrystusa jest dla członków WKC znakiem miłości Bożej objawionej przez uniżenie się Syna Bożego, który ogołocił samego siebie dla naszego zbawienia stając się człowiekiem (por. Flp 2, 6n). Dlatego w duchu tradycji św. Kaspra każdy stara się przede wszystkim o pokorę, która wg  słów Świętego jest „bramą wszystkich innych cnót”. Posłuszeństwo Chrystusa aż do przelania krwi na krzyżu (por. Flp 2, 8) jest wzorem naszego posłuszeństwa - członków Wspólnoty.

2.7. Nawrócenie i pojednanie. Chrystusa odkupił nas „nie czymś przemijającym, srebrem lub złotem, ale swoją drogocenną Krwią, jako Baranka niepokalanego i bez zmazy” (por. 1P 1, 18-19). Świadomi tej wielkiej ceny członkowie WKC podejmują codzienną drogę nawrócenia, aby stać się świętymi, na wzór Tego, który ich powołał (por. 1P 1, 15). Krew Chrystusa przynagla do pojednania z Bogiem, samym sobą i z innymi ludźmi.

2.8. Wzory życia. Członkowie Wspólnoty Krwi Chrystusa spoglądają na przykład swoich Patronów, szczególnie na Maryję, którą czczą jako Matkę i Królową Przenajdroższej Krwi,
św. Kaspra del Bufalo, św. Franciszka Ksawerego, św. Marię De Mattias, św. Katarzynę Sieneńską. Ich życie przypomina zawsze o powołaniu członków Wspólnoty do świętości i daje nowe siły, do wypełniania swojej misji w Kościele i świecie współczesnym.