 |
| animatorki z ks. Rafałem - opiekunem WKC |
Nasza Wspólnota Krwi Chrystusa
Wspólnota Krwi Chrystusa, została założona w Rzymie 205 lat temu przez św. Kaspra del Bufalo. Św. Kasper dostrzegał ludzką biedę moralną i duchową i szukał wartości, dzięki której można przezwyciężyć ludzkie słabości i znalazł ją we Krwi Chrystusa. Lata więzienia i wygnania, które przecierpiał w wierności papieżowi i Kościołowi doprowadziły go do tego źródła zbawienia.
Na prośbę Papieża Piusa VII, św. Kasper założył Zgromadzenie Krwi Chrystusa dla odnowy Kościoła.
Jesteśmy wspólnotą zróżnicowaną wiekowo, ale to nie przeszkadza nam być radosnymi i aktywnymi członkami. Jesteśmy rodziną, znamy się i wciąż odkrywamy siebie nawzajem i mamy poczucie odpowiedzialności za siebie. Jesteśmy również otwarci na drugiego człowieka, nie ważne kim on jest, ale zdajemy sobie sprawę, że jest osobą, w której mieszka Chrystus.
Uczymy się budowania jedności przez akceptowanie z miłością siebie nawzajem. Pomaga nam w tym formacja, która uświadamia, aby bardziej pogłębiać wiarę, poznawać na nowo Chrystusa. Czynimy to przez: cotygodniowe spotkanie w grupie i rozważanie Słowa Bożego, które jest dla nas drogowskazem na każdy dzień oraz przez dzielenie się doświadczeniem z życia Słowem Bożym. Pogłębiamy swoje życie wewnętrzne także przez uczestniczenie w dniach skupienia i rekolekcjach w Domu Misyjnym, który jest szczególnym miejscem spotkania z Chrystusem. Bierzemy czynny udział w organizowanych, różnych formach ewangelizacyjnych.
Mamy świadomość, że nie jesteśmy osamotnieni, bo Jezus żyje w każdym z nas, w każdym człowieku i jesteśmy dla siebie nawzajem pomocą. Jest to wielki cud, wielka tajemnica, wielka nadzieja, wielka radość… Zdajemy sobie sprawę z tego, że mamy Przyjaciela, który z niezwykłej miłości, przelał za nas swoją Najdroższą Krew i jeszcze, żeby to było piękniejsze - karmi nas swoim Ciałem, nawet codziennie – Alleluja
Zdarza się, że wchodząc do Wspólnoty jesteśmy smutni, pogubieni, osamotnieni, a trwając w niej nabieramy Ducha Bożego i stajemy się bardziej radośni. Inaczej rozumiemy naszą codzienność, patrzymy na życie w innej - Bożej perspektywie i staramy się być świadkami Chrystusa w świecie przez nasze świadectwo życia Ewangelią.
animatorki WKC
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz