Duch Święty uzdalnia mnie przez swoje dary do życia w pełni (nawet) we współczesnym świecie

Duch Święty uzdalnia mnie przez swoje dary do życia w pełni

(nawet) we współczesnym świecie

ks. Dawid Wróblewski CPPS

Schemat ogólny tematu

Wstęp

Przeformułowanie tematu

Zadany temat brzmi: „Dary Ducha Świętego w walce z przeciwnościami tego świata”

Jego nowe brzmienie: „Duch Święty uzdalnia mnie przez swoje dary do życia w pełni (nawet) we współczesnym świecie”

Nowe sformułowanie jest bardzo optymistyczne. Dlaczego? Spróbujmy to sobie wtłumaczyć.

„Posiadam wszystko, co jest mi potrzebne do osiągnięcia zbawienia”.

Podczas jednego z reportarzy w TV Religia nt. życia monastycznego jeden z benedyktynów wypowiedział powyższe słowa. Trudno się z nimi nie zgodzić.

Bóg stał się człowiekiem; Jezus narodził się, żył i nauczał, złożył z Siebie doskonałą ofiarę, zmartwychwstał, zasiada w chwale Ojca.

Jezus dokonał dzieła zbawienia, które może być udziałem każdego człowieka mocą Ducha Świętego. Człowiek jest zdolny do relacji z Bogiem, Bóg może przenikać wnętrze człowieka, który jest istotą duchową.

1. Rozum i wola – podstawowe organy naszego duchowego organizmu

Człowiek może być w pełni człowiekiem poprzez rozwój tych władz, które mają dodatkowe swoje sprawności moralne są nimi cnoty (gr. arete, łac. virtus).

Samo słowo „cnota” nie budzi w dzisiejszym świecie zbyt pozytywnych skojarzeń, jednakże łacińska wersja budzi szacunek. Można mówić o byciu wirtuozem – kimś, kto z łatwością, swobodą, radością wykonuje dzieła trudne.

Starożytni wymieniają 4 podstawowe sprawności ludzkie jakimi są:

roztropność, sprawiedliwość, męstwo, umiarkowanie

Św. Tomasz rozważając ten temat zwraca uwagę na łaskę Bożą, poprzez którą te zdolności są jeszcze bardziej uszlachetnione „podrasowane” powiedzielibyśmy językiem motoryzacji.

Św. Paweł wymienia jeszcze inne sprawności, które są darem wyłącznie łaski a są nimi tzw. cnoty teologalne: wiara, nadzieja, miłość.

Warto zwrócić uwgę na to, iż Bóg oddziaływując na duchowy organizm człowieka nie nadużywa swojej władzy, szanuje ludzką kondycję.

2. Dary Ducha Świętego

Wzięły się w Tradycji Kościoła od dawna a wszystko za sprawą cytatu z Księgi Izajasza 11, 2.

dary te jaśnieją najpełniej w Potomku Dawida – Jezusie Chrystusie. My zostajemy nimi obdarzeni aby osiągnąć pełnię na wzór Syna Bożego.

Dary Ducha Świętego rozwijają nasz duchowy organizm co zauważymy, jeżeli zestawimy ze sobą cnoty kardynalne (te podstawowe, naturalne) oraz dary Ducha Świętego.

Optymistyczne sformułowanie tematu bierze się właśnie stąd, iż jesteśmy doskonale wyposażeni i możemy osiągnać życie szczęśliwe już tu na ziemi a w wieczności cieszyć się jego pełnią.

Co prawda wydaje się, iż częściej spotykamy się w mediach i nie tylko z obrazem marnego, nieudolnego, często przy tym leniwego katolika, który wiarą w Boga rekompensuje swoją opłakaną sytuację.

Warto o tym podyskutować: Czy znasz osobę, która cieszy się życiem, spełnia się zawodowo, społecznie i bez skrępowania mówi, że zawdzięcza to wszystko Jezusowi, któremu powierzył całe swoje życie w przełomowym momencie swojego życia?

3. W jaki sposób można stać się wirtuozem?

Podczas naszego dnia skupienia wymieniliśmy takie oto sposoby:

·         Prosić Ducha Świętego o Jego obecność i rozpalenie w nas Jego darów

·         Oczyszczać się we Krwi Baranka (sakrament Pojednania i Eucharystii) aby mogła spocząć na nas gołębica Ducha Świętego

·         Napełniać się Duchem, jak zachęca nas św. Paweł w liście do Efezjan

·         Używać darów – nawet najdoskonalsza, najnowocześniejsza maszyna nie przyniesie nam pożytku, jeżeli jej nie uruchomimy!