Odpust św. Kaspra w Zielonej Górze

Uroczystość św. Kaspra del Bufalo, odbyła się w parafii p.w. Matki Bożej Nieustającej Pomocy  w Zielonej Górze.

                                         

                                               Eucharystię sprawowali:

Misjonarz Krwi Chrystusa, ks. Damian Siwicki 

Proboszcz ks. kan. Krzysztof Skokowski  

       

Na tę uroczystość przybyli: 

Adoratorka Krwi Chrystusa - s. Ewa B.,
Edward Jałowicki - animator WKC Diecezji Legnickiej
Animatorka Podregionu - Małgorzata Wudarczyk
Animatorki Diecezjalne - Ela Łobaczewski i Ula Piłat

Wspólnota Krwi Chrystusa: 

z Małomic, Szprotawy, Czerwińska, Ochli, 

z Zielonej Góry z parafii: 

      MB Częstochowskiej, św. Jadwigi, św. Franciszka,
      MB Nieustającej Pomocy 

              oraz sympatycy i goście z Kanady i Cigacic.

Mogło się to wydarzenie zrealizować, gdyż mamy bardzo otwartego i przychylnego naszej Wspólnocie Ks. Proboszcza Krzysztofa Skokowskiego, który dysponuje także bardzo przystosowanymi i  dużymi salkami i zapleczem niezbędnym na takie spotkania. 

Wierni w kościele: parafianie i goście, którzy przybyli na tę uroczystość

Proboszcz ks. Krzysztof Skokowski i ks. Damian Siwicki CPPS 

Modlitwa wiernych: Jola Urbańska

s. Ewa - ASC

Małgorzata Wudarczyk

Procesja z darami

Procesja z darami

Homilia Ks. Damiana pięknie i rzeczowo objęła potrzebę podstawy autentycznej wiary, rozpoznawanej indywidualnie w każdym z nas, postawę wiary świętych.

„Ostatnie tygodnie przypomniały nam postaci trzech wielkich Świętych: ks. Jerzego Popiełuszkę, Jana Pawła II i założyciela Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa św. Kaspra del Bufalo. Te trzy osoby łączy doświadczenie cierpienia , bólu, jakiego doznały się ze strony innych ludzi, i pragnienie by zło, nienawiść przezwyciężać miłością, którą daje Bóg.

Św. Kasper siłę i moc do takiej odpowiedzi odkrył w tajemnicy Krwi Chrystusa. Była ona dla niego nie tylko sposobem modlitwy, ale także przeżywaniem odpuszczenia grzechów, uzdrowienia, uwolnienia, uświęcenia, usprawiedliwienia, zadośćuczynienia za grzechy innych, a przez to wszystko doświadczeniem miłosierdzia i miłości Boga. Dlatego nie przestawał na modlitwie do Krwi Chrystusa i doświadczaniu jej mocy w sakramentach i różnych życiowych sytuacjach, ale też oddawał się studiowaniu Pisma Świętego i Ojców Kościoła, przez co pogłębiał i rozumiał duchowość Krwi Chrystusa jeszcze bardziej (...)”

ks. Damian Siwicki CPPS

Proboszcz ks. Krzysztof Skokowski

Reasumując dalej homilię, ks. Damian między innymi wyjaśnił autentyczną wiarę na przykładzie św. Kaspra del Bufalo, który nie bał się nie podpisać aktu lojalności władzy państwowej, przeciwnej wówczas papieżowi, przez co przebywał w więzieniach ok. 4 lat mając słabe zdrowie i dramatyczne  wydarzenia osobiste. Wiara św. Kaspra wzbudziła w nim ryzykownie podjętą misję dla ratowania miasta zagrożonego przestępczością i skazanego na zagładę, która zakończyła się uratowaniem miasta do dziś wdzięcznego osobie świętego. To była wiara oparta na zrozumienia charyzmatu, że to Chrystus przelał Krew na krzyżu, aby powierzać Mu każdą swoją słabość, każde zło, każdy wysiłek Jego moc płynąca z przelanej za nas Krwi przemieni w dobro, w zwycięstwo. Dlatego mamy oddawać swoje wysiłki, swoje cierpienia mocy zbawczej Krwi Jezusa Chrystusa. Czynić to mamy z potrzeby serca, z oddaniem przemieniającej mocy od nadmiaru zła, zawiści, strachu…

Dalsza część uroczystości w parafialnej salce

   W salkach odbyła się agapa, przygotowana przez ogromnie życzliwą i pomysłową naszą Wspólnotę z zielonogórskiej dzielnicy Jedrzychowa, jak również każdy niemal dołączył się do przygotowania przywożąc ciasta, sałatki i owoce.

ks. Damian CPPS z młodzieżą

                       Małgosia Wudarczyk

Po każdej Mszy św. i w salce sprzedawane były książki, kalendarze z wydawnictwa Misjonarzy Krwi Chrystusa POMOC

Misterium

WKC z Małomic i Szprotawy

Część grupy z parafii MB Nieustające Pomocy

W czasie tej agapy dzieliliśmy się doświadczeniami i spostrzeżeniami osobistymi, a utkwiło nam spostrzeżenie ks. Damiana, że wspólnoty rozwijają się wtedy, kiedy widzą cel, do którego mają dążyć. Jeśli jest działanie bierne, to taka wspólnota obumiera. Z miłością patrzeć na osoby poranione, ale musi być trzon osób we Wspólnocie, które żyją Bogiem, są silne, twórcze i zdolne podejmować różne trudy i zadania…

Wytrwali najdłużej zostali i  widać, że nie żałowali. Bogu niech będą dzięki za ten dzień piękny.

Pokaz slajdów

O, myślałam, że mnie nie będzie, ale Ela Ł. wpadła na pomysł, żeby mi też zrobić zdjęcie.


Na zakończenie naszego spotkania pożegnaliśmy się, część osób zajęła się porządkowaniem wszystkiego, a część poszła na pobliski cmentarz pomodlić się w intencji naszej Róży – Rozalii Raube i wszystkich zmarłych członków naszej Wspólnoty Krwi Chrystusa

 Spotkania takie są nam bardzo potrzebne, bardziej nas ożywiają, jednoczą i mobilizują do dalszych działań, umacniają też nasze więzi ze sobą i pomagają szukać nowych rozwiązań.

Błogosławiona Krew Jezusowa!

opisała: Ula Piłat

Temat II: Dziękczynienie za Krew, którą Pan Jezus przelał podczas obrzezania

            Tematy obecnego roku formacyjnego Wspólnoty Krwi Chrystusa, począwszy od dzisiejszego, zapraszają nas do odkrywania na nowo obecności Boga i Jego miłości w naszym życiu poprzez Różaniec do Krwi Chrystusa.

Rozważanie Różańca pomaga namacalnie dotknąć miłości Bożej, zobaczyć ją w obrazie biblijnym, uwierzyć w nią i uwierzyć jej. Pan dotyka, bowiem, naszych ran, pamięci i życia w historii własnego ofiarowania. Dziękczynienie za przelanie najdroższej Krwi Pana Jezusa podczas obrzezania, w tym rozumieniu jest zatem pierwszym wołaniem naszych serc, które On umacnia we włączaniu się w życie Kościoła. Pozwólmy, by przez tę tajemnicę Bóg do nas wołał słowami z listu św. Jana „zobaczcie jaką miłością obdarzył was Ojciec” (1J 3,1).

1. Rys historyczny

„Potem rzekł Bóg do Abrahama: «Ty zaś, a po tobie twoje potomstwo przez wszystkie pokolenia zachowujcie przymierze ze Mną. Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani; będziecie obrzezywali ciało napletka na znak przymierza waszego ze Mną. Z pokolenia w pokolenie każde wasze dziecko płci męskiej, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; sługa urodzony w waszym domu lub nabyty za pieniądze; każdy obcy, który nie jest potomkiem twoim – ma być obrzezany; obrzezany ma być sługa urodzony w domu twoim lub nabyty za pieniądze. Przymierze moje, przymierze obrzezania, będzie przymierzem na zawsze. Nieobrzezany, czyli mężczyzna, któremu nie obrzezano ciała jego napletka, taki człowiek niechaj będzie usunięty ze swojej społeczności; zerwał on bowiem przymierze ze Mną»” (Rdz 17,9-14)

            Obrzezanie jest symbolem niezwykle silnie związanym z Judaizmem. Zarazem jest to jedyny nieprzerwanie zachowany obrządek narodu żydowskiego, praktykowany nawet w tragicznych dziejach. Ten znak na ciele jest znakiem wspólnoty nie tylko z narodem, ale również z Bogiem. Przymierzem związane są obie strony, Bóg i Izrael. W ceremonii obrzezania znaleźć możemy elementy wspólne z chrztem małych dzieci: nie mogą one same złożyć wyznania swojej wiary, ani pragnienia włączenia w przymierze z Bogiem, które Kościół poświadcza w Eucharystii Krwią, otrzymują więc chrzest w wierze Kościoła i swoich rodziców. Także Jezus, dziecko żydowskie, nie decyduje sam o zawarciu przymierza z Bogiem. To Jego rodzice włączają Go w przymierze Abrahama, to ich decyzja sprawia, że zostaje wcielony do narodu, który ma być światłem dla narodów nieżydowskich, z którego ma wyjść zbawiciel świata - Mesjasz.

            Bardzo ciekawy jest fakt, że krew przelana podczas obrzezania, w tradycji rabinistycznej jest traktowana na równi z krwią baranka paschalnego. Rabini dostrzegają wyraźnie, że oba te rodzaje krwi przyczyniły się do wyzwolenia Izraelitów z Egiptu. Takie postawienie na jednej linii obrzezania, jako znaku przymierza oraz baranka paschalnego zastępującego śmierć pierworodnych synów Izraela wyraźnie świadczy o doniosłym znaczeniu zbawczym krwi obrzezania. Krew wypływająca przy tym obrzędzie (Wj 4,26) była nazwana w późniejszym judaizmie wprost „krwią przymierza”.

            Obrzezania dokonuje mohel; dziecko w trakcie ceremonii leży na kolanach sandaka, który pełni tu rolę podobną, jak przy chrzcie ojciec chrzestny. Dziecko witane jest u wejścia do synagogi śpiewem Baruch haba, słowami Ps 118: Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie. Podczas ceremonii obrzezania Jezus słyszy po raz pierwszy powitanie, które później tłum będzie wykrzykiwał na Jego cześć w Niedzielę Palmową. I takie wołanie rozlegnie się także, kiedy przyjdzie Jezus Paraklet na końcu czasów (Łk 13, 35). Obrządek obrzezania możemy zatem streścić w następujących słowach: przymierze, zaślubiny, krew i zbawienie.

2. Znaczenie obrzezania

            Nieskomentowany przez Ewangelistę ryt dokonany na Jezusie niesie w sobie wiele ukrytych treści. Można więc dopatrzyć się w tym niewskazującym bezpośrednio na Krew Chrystusa rycie kolejnego etapu zbawczego Wcielenia Chrystusa, który polega na solidarności Chrystusa w przymierzu Starego Testamentu. Przez Wcielenie Chrystus stał się człowiekiem pochodzenia żydowskiego, jednak przez obrzezanie dopiero stał się uczestnikiem starotestamentalnego przymierza. Św. Łukasz wspomina fakt obrzezania oraz nadania imienia, o czym wspomnimy w dalszej części konferencji. Rozwijając jego myśl teologiczną, można dojść do wniosku, że przelanie Krwi Chrystusa związane z tym obrzędem wskazuje tu na Krew jako wejście Jezusa w religię Izraela – dokładniej zaś w obietnicę daną Narodowi Wybranemu w ramach przymierza.

Chociaż obrzezanie nie decyduje o byciu Żydem, to jednak obiecany Chrystus, aby być tym oczekiwanym i spełniającym proroctwa Mesjaszem, musiał mieć udział w obietnicy przymierza – a znakiem tego było właśnie obrzezanie. Tym bardziej było to istotne, że sam Chrystus stwierdził, że nie przyszedł Prawa znieść, lecz je wypełnić (...). Jeżeli zaś wypełnić, to logiczne, że musiał mieć w nim udział. Nawiasem mówiąc, konieczność uczestnictwa Jezusa w starotestamentalnym przymierzu jest oczywista. Tak więc obrzezanie jest znakiem włączenia Chrystusa w potomstwo Abrahama i lud przymierza, znakiem poddania się Prawu i uprawnieniem Jezusa do udziału w kultywowaniu wiary Izraela a później zbawieniu człowieka. Krew, natomiast, jest pieczęcią tego wejścia w przymierze oraz znakiem złożenia siebie w ofierze Jahwe. Wydaje się ona być również w tym kontekście istotnym spoiwem między dwoma Przymierzami. Przelanie, bowiem, Krwi podczas obrzezania stało się punktem wyjścia dla ustanowienia Nowego Przymierza, które nie jest oderwane od pierwszego, lecz stanowi jego dopełnienie.

            Pamiętajmy słowa Jezusa, który powiedział: Ten kielich to Nowe Przymierze we krwi mojej. Potwierdza to lektura Targumu do Pięcioksięgu, gdzie wiąże się ze sobą ściśle krew obrzezania z krwią baranka paschalnego, łącząc zatem w jedną krew obu przymierzy.

3. Nadanie imienia

„Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.”

            Ten fragment z Ew. wg. Łk 2,21 ukazuje nam, że imię dziecku nadawano przy obrzezaniu, a nie przy urodzeniu się dziecka. Misja Jezusa zostaje sprecyzowana przez nadanie imienia. Imię Jezus oznacza zbawienie. To ten, który zbawi synów Adama i Noego. To sam anioł posłaniec Boga oznajmił Maryi imię dziecięcia. W mentalności żydowskiej imię posiada wielką wagę, gdyż decyduje o tożsamości osoby. Jezus otrzymał imię ponad wszelkie imię (Flp 2,9), aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano i uznało wielkość Boga.

Kiedy człowiek zostaje przeznaczony, aby wypełnić liczne polecenia, przybiera dobre imię. Nosi odtąd trzy imiona: jedno nadane mu przez rodziców, drugie nadane mu przez ludzi, a trzecie zdobyte przez samego siebie. Najlepsze ze wszystkich jest to imię, które zdobywa sam (jak mówi Midrasz Tanchuma).

Bóg – Człowiek, Jezus Chrystus otrzymuje znaczące imię nawiązujące do Jego misji. Jego imię mówi jednocześnie jak nazywali Go rodzice, jak zwanym zostanie przez ludzi i jak wypełni wolę Ojca. Imię Jezusa już od początku naznaczone jest Jego odkupieńczą Krwią, którą wraz z obrzezaniem rozpoczął za nas przelewać.

Zakończmy nasze rozważania modlitwą, tekstem pieśni:

Duchu Święty wypełnij swą świątynię – moje ciało mieszkaj we mnie, cały jestem twój Ty ocaliłeś od śmierci moje życie, przygarnąłeś mnie w miłości swojej zostałem nabyty drogocenną krwią. Nie chce już należeć do siebie samego. Ciało moje jest świątynią Twoją Składam w moim sercu małe ofiary Chcę czynić tylko to co jest Tobie miłe I każdym oddechem wielbić Ciebie. Wypełnij mnie Twą potęgą i mocą. Wśród narodów będę chwalił Ciebie Poza Tobą nie ma dla mnie dobra Tobie powierzam moje życie.

Literatura:

A. Jankowski, Biblijna teologia przymierza, Katowice 1985, s.29,

S. Ph. de Vries, Obrzędy i symbole Żydów, Kraków 1999, s.251-274,

KKK 527,

Brat Efrem, Jezus. Żyd praktykujący

Zielonogórska WKC na skupieniu w Częstochowie

         Pomimo różnych trudności i zajęć  tak się złożyło, że z naszej Wspólnoty z Zielonej Góry i  Sulechowa wybrało się siedem osób na nasze skupienie: 

małżeństwo Sabinka z mężem, 

Ania, Ela, Małgosia, Terenia, Ula. 

Wprawdzie podróż trwała nie tak krótko, ale wszystko złożyło się szczęśliwie i dojechaliśmy do św. Wawrzyńca akurat w porze kolacyjnej. 

Zdążyliśmy przywitać się, rozlokować, ochłonąć i rozpoczęliśmy nasz dzień skupienia Mszą św. 

W kaplicy św. Wawrzyńca: w koncelebrze: ks. Józef Godlewski CPPS i ks. Dawida Wróblewski CPPS

Nasze spotkania prowadził ks. Dawid i ks. Józef. W celu owocniejszego przeżycia naszego skupienia zostało zalecone milczenie, które w różnych momentach dnia  mniej lub bardziej udawało nam się zachować.

Następny dzień – sobota rozpoczął się wspólną modlitwą brewiarzową jednakże również modlitwą w ciszy przed Najświętszym Sakramentem. Było to takie mocne i mobilizujące wejście w dzień.  Po śniadaniu spotkanie w auli z ks. Józefem, który nas wprowadził w temat naszej pracy rocznej: Dziękczynienie. Jest związane z zapowiedzianą pielgrzymką z racji dwusetnej rocznicy powstania Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa założonego przez św. Kaspra del Bufalo.

Konferencja ks. Józefa była sama w sobie mocną i twórczą refleksją o potrzebie i zbawiennym działaniu dziękczynienia. Rozmawiając ze sobą po powrocie dzieliłyśmy się, tymi spostrzeżeniami o potrzebie dziękowania w życiu codziennym. Między innymi takimi myślami jak:

- dziękowanie za każdy miniony dzień pomaga nam także w odprężeniu, w uzdrawianiu relacji wzajemnych,

- dziękowanie pomaga w dostrzeganiu dobrych stron, uczy dziękować za trudne sytuacje, za trudne doświadczenia.

Wdzięczność za Odkupienie ma pobudzać nas do naśladowania Pana Jezusa, do bycia z Nim we wszystkim – tu też pobudzenie do realizacji w siedmiu stopni duchowości Krwi Chrystusa.

Zapowiedziana została praca w grupach: Jak konkretnie mogę dziękować Panu Jezusowi za odkupienie?

Równolegle do pracy w grupach, Animatorzy Podregionu i Diecezjalni mieli robocze spotkanie z ks. Dawidem. Celem było omówienie przygotowania do czuwania na Jasnej Górze oraz omówienie problemów w podregionie. Bardzo potrzebne było nam podzielenie się naszym sposobem wiedzenia różnych problemów, pomogło nam to siebie nawzajem lepiej rozumieć i akceptować.

Animatorzy diecezjalni: dwie z Zielonej Góry i dwoje z Wrocławia, a dalej Animatorzy Podregionu

Ela i Ula z Zielonej Góry, Ryszard, Zosia i Jurek z Wrocławia, Józef z Lubina

Bardzo oczekiwanym a wręcz zbawiennym było przeżycie przez nas nocnej adoracji przed relikwią Przenajświętszej Krwi Pana Jezusa. Podzieleni byliśmy pokojami, aby sobie nie przeszkadzać i wszystko odbyło się w sposób uporządkowany.

       
 Miejsce na Relikwie Krwi Pańskiej

       Sanktuarium Krwi Chrystusa
             w Częstochowie

W Sanktuarium Krwi Chrystusa

 W Sanktuarium Krwi Chrystusa, w koncelebrze ks. Józef i ks. Dawid - Misjonarze CPPS

Nasza grupka: Julian z Sabinką,
Ela, Ani, Tereska, plus Ula i Małgosia

Po Mszy św. w Sanktuarium Krwi Chrystusa oraz po nabożeństwie różańcowym został przeniesiony relikwiarz do kaplicy w domu św. Wawrzyńca i tam od godziny 20⁰⁰  do  07 ⁰⁰  rano zmierzaliśmy się naszymi słabościami i pragnieniem  bycia z Panem Jezusem i powierzania Mu wszystkiego, co pragnęło nasze serce.

Poranna Msza św. połączona
z modlitwą brewiarzową zapowiedziała rozesłanie do domów, a my po pożegnaniu się pojechaliśmy pokłonić się Jasnogórskiej Matce, i powiedzieć, że: jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam…

Odnowieni, szczęśliwie wróciliśmy do naszych domów, wspólnoty, obowiązków, zadań, przypominając sobie jakie twórcze i jakie mobilizujące jest dziękowanie… 
opisała: Ula Piłat z Zielonej Góry

   Wszystkie zdjęcia - foto Ela Łobaczewska

Spotkanie diecezjalne WKC na rozpoczęcie roku formacyjnego 2014/15

Nowy Rok Formacyjny rozpoczęliśmy, tak jak dotychczas Eucharystią 

dziękując Panu Bogu za miniony czas i prosząc o błogosławieństwo i potrzebne łaski dla Misjonarzy CPPS i Wspólnoty Krwi Chrystusa.   

Tematem naszego spotkania diecezjalnego to:

 "Dziękczynienie za odkupienie i zbawienie w Jezusie Chrystusie”, 

który jest opracowany poniżej tego posta.

Chociaż na skupieniu formacyjnym, jeszcze tego tematu nie przerabiałyśmy, to animatorki pięknie się do tego przygotowały, a nawet włączyły wszystkie osoby aby włożyły swój wkład i napisały:

  Jak każdy z nas konkretnie dziękuje za odkupienie i zbawienie Jezusowi? 

(wypowiedzi będą przedstawione w późniejszym czasie)

Na początek spotkania modlitwa

Animatorki pełne entuzjazmu dają nadzieję, którą promieniują, jak widać na załączony obrazku 

Spotkanie przygotowały i poprowadziły Ula Piłat i Małgosia Wudarczyk. 

Praca indywidualna - to spotkanie w sercu z samym sobą i z Jezusem - piszemy: jak ja Jemu dziękuję za odkupienie i zbawienie?

Dla wszystkich były przygotowane tematy do rozważenia, jako zadanie domowe.

Na skupienie, które niebawem odbędzie się w Częstochowie będziemy bardziej przygotowane w tym temacie i jeszcze łatwiej będzie go przyswoić.

Przypomnienie:

  aby na kolejne spotkanie każdy przygotował świadectwo z ostatniego miesiąca;

  Propozycja od Animatorki Krajowej:
"W związku z tym, co obserwujemy na Ukrainie, chciałabym zaproponować podjęcie nowenny, zanurzającej Ukrainę, Rosję i cały świat we Krwi Pana Jezusa."
Zacznijmy nowennę 15 września. 
Jest to wspomnienie Matki Bożej Bolesnej, dzień odpustu dla nas".

Dziękczynienie za odkupienie i zbawienie w Jezusie Chrystusie

 Temat formacyjny[1] – wrzesień 2014 r.

„Dziękczynienie za odkupienie i zbawienie w Jezusie Chrystusie”

1.      Wyjaśnienie pojęć - co to znaczy dziękować, odkupienie, zbawienie?

W Biblii dziękczynienie związane jest często z uwielbieniem. Następstwem dziękczynienia jest uwielbienie. Różnica jest zasadnicza. Modlitwa uwielbienia ma za podmiot Boga to kim On jest, natomiast modlitwa dziękczynna ma za podmiot Boga i to co On czyni. Wielbimy Boga samego, podczas gdy dziękujemy za ….  .

W Piśmie Św.  dziękczynienie ukazane jest jako odnajdywanie radości (Ps. 33,1-3. 21),

uwielbienia, wysławiania (Ezd.3,11; Ps.69,31) i wychwalania Boga. Jest publicznym opowiadaniem o czynach Boga. W tekstach dziękczynnych Pisma Św. Znajdują się wzmianki o zgromadzeniu ludów by dziękować Bogu za łaski otrzymane od niego. 

Podobnie jak w modlitwie prośby, każde wydarzenie, każda potrzeba może stać się przedmiotem dziękczynienia. Listy św. Pawła często zaczynają się i kończą dziękczynieniem i zawsze jest w nich obecny Jezus Chrystus. „W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem Was ( 1 Tes.5,18). „Trwajcie gorliwie na modlitwie, czuwając na niej wśród

Temat Formacyjny w WKC rok 2014/2015

Dziękczynienie za Syna Bożego, który nas Krwią Swoją Odkupił

Katechezy miałyby dwie części w pierwszej teoretycznej(istota wykładu) w drugiej praktycznej wspólna modlitwa dziękczynienia.

Z Zebrania Krajowego WKC - (propozycja Podregionu Swarzewskiego)

Podtematy:

1.      Dziękczynienie za  Odkupienie i zbawienie w Jezusie Chrystusie x.bw(wrzesień)

2.      Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej w pierwszej tajemnicy(Ożarów Maz. październik)

3.       Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej w drugiej tajemnicy(Częstochowa- listopad)

4.      Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej w trzeciej tajemnicy(Łabunki- grudzień)

5.      Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej w czwartej tajemnicy(Ozarów Maz.-styczeń)

6.       Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej w piątej tajemnicy (Rada Krajowa-luty)

7.      Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej w szóstej tajemnicy(Czestochowa-marzec)

8.      Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej w siódmej tajemnicy(Łabunki-kwiecień)

9.      Dziękczynienie za Rodzinę Krwi Chrystusa (Wspólnotę Krwi Chrystusa, Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa Inne Zgromadzenia) (X.bw maj)

10.  List podsumowujący rok formacyjny(każdy członek WKC pisze do Ojców Podregionu)

-Jakie są owoce w moim życiu po przerobieniu tematów roku formacyjnego

Ad 1. Dziękczynienie za  Odkupienie i zbawienie w Jezusie Chrystusie

1.      Co to znaczy dziękować?

2.      Znaczenie słownikowe słowa.

3.      Wymiar ludzki, (kultura)

4.      Wymiar chrześcijański, (np. po Komunii św.). Dziękować ozn. Oddać w ręce Boga wszystko, to co dobre i to co złe.

Ad 2. Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej podczas obrzezania

1. Wykładnia Kościoła (Pismo św. Katechizm Kościoła Katolickiego i dokumenty papieskie) o wartości życia ludzkiego.
2. Jak konkretnie WKC ma się  włączać w obronę życia (zob. Statuty WKC)
3. Dziękczynienie za życie od poczęcia do naturalnej śmieci, modlitwa w intencji obrony życia i o czystość serca.

Ad 3. Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej podczas modlitwy w Ogrójcu.

1.      Samotność Jezusa w Ogrójcu i rola samotności w moim życiu

2.      Rodzaje modlitwy(uwielbienia, dziękczynna, przeproszenia, prośby)

3.      Struktura prawdziwej modlitwy (wewnętrzna i zewnętrzna)

4.      Piszemy w grupach modlitwę dziękczynną i uwielbienia. Na zakończenie wybrane osoby modlą się ze wszystkimi.

5.      Uszczegółowić modlitwę do Krwi Chrystusa

Ad 4. Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej podczas biczowania

1.      Jezusowe cierpienia podczas biczowania(fizyczne i duchowe).

2.      Rola  grzechu i zranień w moim  życiu - dziękczynienie za nie.

3.      Piszemy do osobistego wykorzystania na adoracji Najśw. Sakramentu modlitwę o uzdrowienie ze zranień. W modlitwie  dziękujemy Bogu za nasze zranienia.

Ad 5. Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej podczas cierniem koronowania

1. Rola autorytetów i dziękczynienie za nie (dziękczynienie za rodziców i nasze autorytety)
2. Istota autorytetu Jezusa(służba innym, bycie darem)
3. Odpowiedź na pytanie: Kto był dla mnie autorytetem przez lata mojego życia?
4. Modlitwa dziękczynna za autorytety nasze i za to , abyśmy my byli autorytetem dla innych.

Ad 6. Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej podczas drogi krzyżowej

1. Zauważyć wysiłek wierności Jezusa na drodze krzyżowej

      2.Wysiłek wierności wybranej drodze powołania małżeńskiego, kapłańskiego, zakonnego,   świeckiego.                                

      3. Świętość jako cel drogi powołania chrześcijańskiego.

      4. Dziękujemy na modlitwie za trudności naszego powołania i prosimy o wytrwanie w wierności.

Ad 7. Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej podczas ukrzyżowania

      1.Sens i rola cierpienia i krzyża w życiu Chrześcijanina

      2.Zwycięska pokora Chrystusa w ukrzyżowaniu.

      3. Podziękowanie na modlitwie za upokorzenia, cierpienia, krzyże i choroby naszego życia.

Ad 8. Dziękczynienie za przelanie Krwi Przenajdroższej podczas przebicia boku Jezusa włócznią

     1.Znaczenie teologiczne przebicia boku Jezusa włócznią.

     2.Kościół jako wspólnota wiary przekazanej nam przez apostołów

     -Istnieją ataki na jedność K-la od zewnątrz

     -Istnieje obojętność, brak jedności

     3. Kościół zbudowany z ludzi niedoskonałych dążących do świętości.

     4. Modlitwa dziękczynna za Kościół za Jego blaski i cienie.

 Ad 9. Dziękczynienie za Rodzinę Krwi Chrystusa (Wspólnotę Krwi Chrystusa,  Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa Inne Zgromadzenia)

1.      Krótka historia WKC i CPPS i innych wybranych Zgromadzeń Krwi Chrystusa

2.      Najważniejsze postacie reprezentujące te Zgromadzenia

3.      Dziękczynienie za charyzmat i duchowość

4.      Dziękczynienie za realizację charyzmatu i duchowości tu i teraz.

Ad 10. List podsumowujący rok formacyjny