Wprowadzenie
Kontynuując pełne wdzięczności rozważanie
tajemnic przelania krwi naszego Zbawiciela, podczas dzisiejszego
spotkania z większą uwagą przyjrzymy się temu, co zostało zapisane w
Piśmie świętym na temat wydarzeń w Ogrodzie Oliwnym. Rozważaniu temu posłuży
lektura w mniejszych grupach poszczególnych tekstów. Każdy dotyczy jednego z
kluczowych słów, które pozwalają bardziej wniknąć w to co wydarzyło się owej
nocy, która stała się dla nas paschą zbawienia.
Praca w grupach nad tekstami (Zał.01)- Getsemani
- Noc
- Trwoga
- Modlitwa
- Pojmanie
Podsumowanie
Dzięki zapisanym w ewangeliach świadectwom
mamy możliwość przyjrzeć się najistotniejszym rysom postaci Jezusa w
przełomowym dla Niego momencie próby i podjęcia decyzji ostatecznego
dopełnienia zbawczej misji. Niektóre z kluczowych słów, takie jak chociażby
Getsemani, trwoga, noc nabrały jeszcze głębszego znaczenia i teraz przez swoją
symbolikę bardziej przemawiają do naszej wyobraźni.
Jezus swoją modlitwą w Ogrójcu dał
towarzyszącym Mu apostołom, jak również nam wierzącym, przykład ufnej modlitwy,
która prowadzi do doskonałego posłuszeństwa Bogu Ojcu i odniesienia duchowego
zwycięstwa nad Księciem Ciemności.
Modlitwa na „ciężkie czasy”
Po zakończeniu uczty paschalnej i po daniu
napomnień Piotrowi (Łk 22, 31-34) Jezus nagle sięga pamięcią do samodzielnej
wyprawy apostołów, która miała na celu głoszenie królestwa Bożego tam, gdzie On
sam nie mógł dotrzeć: "Czy brak wam było czego, kiedy was posłałem bez
trzosa, bez torby i bez sandałów?" (Łk 22, 35).
Wysłani bez żadnych środków do życia,
zdani w swojej posłudze jedynie na Bożą Opatrzność doświadczyli, że nie
pozostają sami i że niczego im nie braknie. Jezus nie przypadkowo przypomina
apostołom tamte chwile. Chce zapewnić, iż również w przyszłości mogą liczyć na
Bożą opiekę i pomoc.
Jednakże nie ukrywa przed nimi, że
przyszła sytuacja będzie całkowicie odmienna. "Lecz teraz (...) kto ma
trzos, niech go weźmie; tak samo torbę; a kto nie ma, niech sprzeda swój
płaszcz i kupi miecz!" (Łk 22, 36). Tym samym daje do zrozumienia, że już
niebawem wrogość przeciwko Niemu i Jego uczniom zachwieje działalnością
chrześcijan i dlatego w tej odmiennej sytuacji muszą się oni zaopatrzyć w
szczególną broń i to nawet za cenę innych niezbędnych przedmiotów takich jak
chociażby płaszcz.
Dalsze wersety jednoznacznie wskazują na
to, że Jezus nie miał na myśli dosłownie miecza czy przemocy (karci Piotra,
który używając miecza podczas pojmania rani sługę najwyższego kapłana).
Zdaniem niektórych egzegetów owym symbolem
miecza miałoby być słowo Boże; ewangelia, która rodzi w świecie podział na
wierzących i niewierzących, na wiernych i niewierzących, na prześladowanych i
prześladowców.
Jezus zwracając się do apostołów a przez
nich również do nas, chce przestrzec Kościół przed trudnościami i poleca dobrze
się na nie przygotować aby w chwili próby nie doszło do załamania.
Po zmartwychwstaniu, przed swoim
definitywnym odejściem do nieba, Jezus nawiąże do tego przedśmiertnego
testamentu: "Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie
w mieście, aż będziecie uzbrojeni mocą z wysoka" (Łk 24, 49). "Gdy
Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w
Jerozolimie i w całej Judei i aż po krańce ziemi" (Dz 1, 8).
Zesłanie mocy z nieba jest szczególnym
przejawem Bożej Opatrzności. to właśnie ta moc sprawi, że uczniowie będą zdolni
bronić Ewangelii w sposób przekonujący, silny, niezwyciężony, ostry i skuteczny
jak miecz, tak że będą w stanie odeprzeć wszelkie ataki niewierzących.
Pytania do przemyślenia/dyskusji:
- W jaki miecz mam się zaopatrzyć na "ciężkie
czasy" nawet kosztem potrzebnych do życia rzeczy?
- Co znaczą słowa: "zostać przyobleczonym mocą
z wysoka"?
- Do czego powinna mnie prowadzić modlitwa osobista
i wspólnotowa w obliczu "ciężkich czasów"?
Literatura:
Biblia Tysiąclecia, Poznań 2003
Noc w: Słownik symboliki biblijnej, L.
Ryken, J.C. Wilhoit, T. Longman III (red. nacz.), W. Chrostowski (red. nauk.
wyd. polskiego), Warszawa 2003.
Noc w ogrodzie oliwnym w: Krocząc śladami
męki Chrystusa, F. Mickiewicz SAC, Ząbki 2000, s. 125-147.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz