sobota, 27 lutego 2010

Nie samym chlebem człowiek żyje



 Za tydzień w niedzielę było ustalone spotkanie związane z ustaleniem i przygotowaniem prac związanych z majowym odpustem. W poniedziałek pojechałam do córki, do szpitala u której wykryto nowotwór. Bardzo poważna operacja była ustalona na środę i pomyślałam, że nie będzie możliwe, żebym wróciła na czas do Częstochowy. Operacje lekarze przełożyli na czwartek. Zastanawiałam się jaką podjąć decyzje tym bardziej, że miały przyjechać osoby z całej Polski: czy spotkanie odwołać i przesunąć na inny termin, który będzie trudno dopasować, czy może nie jechać, bo mam przecież córkę w szpitalu. 

Rozważałam tę kwestię w świetle Słowa Życia „Nie samym chlebem człowiek żyje” Cały czas trwałam przy Panu Bogu szukając to, co jest Boże - nie moje, nie powszednie. Gorąco i z całą mocą powierzyłam Panu Bogu moją córkę, która jest dla mnie najważniejsza, a i sprawy związane z moim wyjazdem, również były dla mnie wypełnieniem woli Boże. Nie chciałam niczego zaniedbać, bo wiem, że w tym wszystkim nie jestem sama, tylko jest ze mną Jezus. To On ma we wszystkim decydujący głos i pragnęłam, aby Jezus temu wszystkiemu przewodził i troszczył się, bo tylko On i tylko On - Jezus. Wsłuchiwałam się w Jego głos w rozwijających się sytuacjach.

Pierwsza owocna sytuacja była taka że operacja została odwołana jako niepotrzebna i na pewno tego typu operacji już nie będzie. Druga owocna sytuacja, to bardzo pozytywne samopoczucie córki. Trzecia owocna sytuacja, to przede wszystkim córka zaproponowała, abym póki co pojechała do Częstochowy załatwić sprawy Wspólnotowe, mimo że nic na ten temat nie wspominałam. Układające się sytuacje wskazywały, że mogę jechać. Pojechałam, spotkanie się odbyło z dobrym efektem. Obecnie moja córka jest na przepustce w domu i czeka na wyniki. Mnie zięć poprosił o przyjazd na czwartek. Jestem ogromnie wdzięczna Panu Bogu za Jego wszelką troskę.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz