Odpust Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi

Na szlak pielgrzymko-odpustowy wybrała się Wspólnota i sympatycy z Zielonej Góry, Sulechowa, Borowiny, Szprotawy i Małomic.

W pielgrzymkowym autokarze była modlitwa, radosne śpiewy oraz czas dla siostry i brata.

Na pierwszym siedzeniu Czesia ze Szprotawy i Małgosia z Zielonej Góry

Pan Adam, nasz najlepszy kierowca obok  drugi kierowca

Na uroczystość odpustową przyjechaliśmy w sobotę, aby odpocząć po dalekiej podróży i lepiej duchowo przygotować się na niedzielną uroczystość. Każdy miał swój osobisty czas: na pobycie z Matką Bożą na Jasnej Górze i przed Najświętszym Sakramentem. Sobotni wieczór mimo deszczowej pogody miał swój urok. Udział w Akatyście i Jasnogórskim Apelu, choć każdy osobno i niezależnie, to jednak wszyscy razem braliśmy udział. Mimo, że mieliśmy noclegi w Halach Noclegowych i pokoje wieeelo osobowe, to atmosfera była nadzwyczaj radosna, pełna humoru, ale także Bożego ciepła i jedności. 

A rano wstanie, udek grzanie iiii GŁOSOWANIE!!!  

UROCZYSTOŚĆ MATKI I KRÓLOWEJ PRZENAJDROŻSZEJ KRWI  

I ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO,

bo tam gdzie Maryja, tam jest Duch Święty

Jest, to nasze Święto i nasze świętowanie, czas dla ducha i dla ciała, 
radość spotkania się nawzajem. Nawet nie trzeba opisywać, bo każdy wie, jak jest wspaniale.
Nadto słońce pięknie świeciło, mimo, że w internecie takiej słonecznej prognozy nie było.

Celebrans - ks. Mariusz Szykuła CPPS, obecny Moderator Krajowy WKC

Homilia odpustowa + ks. Bogusław Witkowski CPPS, Moderator Krajowy WKC

Podziękowanie dla WKC: Prowincjał Polski CPPS
 - ks. Wojciech Czernatowicz

Podziękowanie: dyrektor Hospicjum "Santa Gala"
- ks.Michał Przybysz CPPS

PO EUCHARYSTII  FESTYN - DALSZE PIĘKNE ŚWIĘTOWANIE

poszczególne diecezje przygotowały stragany, gdzie dar serca jest przeznaczony na cele misyjne:

budowa Sanktuarium Krwi Chrystusa, hospicjum "Santa Gala", w Łabuńkach koło Zamościa.

Diecezja zielonogórsko-gorzowska serwuje: udka, kotlety, surówki, napoje gorące: herbata, kawa

Wszystkie stoiska miały wzięcie!!!

PIOSENKA DO NASZYCH PATRONÓW - SŁOWA I ARANŻACJA TADEUSZA 

Z OLSZTYNA W WYKONANIU PRZEDSTAWICIELI PODREGIONÓW

                      

QUIZ - Życie św. Kaspra del Bufalo i św. Marii De Mattias

Na zakończenie uroczystości Majowe Nabożeństwo i błogosławieństwo na szczęśliwą podróż.

Nabożeństwo Majowe

Poniżej wszystkie zdjęcia 

Homilia odpustowa Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi

Częstochowa 24.05.2015 rok

Homilia odpustowa Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi

Wstęp: Po co się gromadzimy dziś i jako kto?

-Gromadzimy się jako Rodzina Krwi Chrystusa, aby dziękować Bogu za ten charyzmat, aby świętować, aby radować się, tym co Bóg podarował nam.

-Chcemy Bogu dziękować za każdego z nas, za każdy charyzmat duchownych i świeckich. Mamy do rozważenia trzy tematy: Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Odpust Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi i spojrzenie na dar Wspólnoty Krwi Chrystusa, na Jej bogactwo i zadania na przyszłość.

I.  Pięknie łączyć te trzy tematy może sam św. Kasper del Bufalo Założyciel Misjonarzy Krwi Chrystusa.

-W Maryi oto jego słowa: „uformowało się w jej łonie, za sprawą Ducha Świętego, Najświętsze Ciało Jezusa Zbawiciela, w ofierze składane Przedwiecznemu Ojcu aż do wypełnienia wieków;”[1].

-Inne porównanie św. Kaspra co do znalezienia roli Maryi: „Tajemniczy był obrzęd składania dwóch synogarlic: jedna z nich na polecenie Kapłana była zabijana jako dar ofiarny; a druga, zanurzana we krwi pierwszej i puszczana na wolność. W zabitej synogarlicy... Jezus; w drugiej Maryja itd. przepojona miłością itd”.

-Litery imienia Maryi[2].  5 liter Imienia Maryi to: 1. Figura 5 kamieni przez  które Dawid

Święto-Świętowanie - Odpust Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi

ŚWIĘTO - ŚWIĘTOWANIE

Przed nami miesiąc maj – miesiąc poświęcony Maryi - a w nim odpust Matki i Królowej Przenajdroższej Krwi. Patrzymy na Maryję przez pryzmat Jej przymiotów zawartych w wezwaniach Litanii Loretańskiej. Jednym z wezwań jest „Przyczyno naszej radości – módl się za nami”

Spotkanie Maryi i Elżbiety było pełne radości, wesołości promiennego uśmiechu. Maryja otrzymała z nieba, przez anioła niezwykłą wiadomość, a nawet polecenie: Raduj się (Łk 1, 28) To „raduj się” naznaczyło Ją w sposób trwały. Skoro Bóg zstępuje pomiędzy ludzi, nie ma powodu do niepokoju, obaw czy smutku. Przeciwnie – trzeba otworzyć serce na najbardziej radosną niespodziankę. Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich (Mt 18,20). Święto rodzi się ze świadomości obecności Boga. Z uwagi na tę obecność rodzi się wesołość, radość, ponieważ Bóg jest pośród nas.

Niebawem, 24 maja Wspólnota Krwi Chrystusa spotka się w wieczerniku z Maryją. Matka, będąca niewyczerpanym źródłem radości, chciałaby wylać ją na swoje dzieci. Czy są one gotowe ją przyjąć, czy wolą być nadąsane i skłonne do smutku?

Niektórzy ludzie opierają się przyjęciu tego daru i lepiej się czują z powagą, zatroskaniem czy smutkiem, niż z radością i świętem. Chyba jakoś naturalnie o wiele łatwiej mówić o cierpieniu albo nieszczęściu, albo kłopotach, ponieważ te sytuacje są nam o wiele bliższe i bardziej bezpośrednie. Wokół siebie w Kościele widzę wiele osób ze smutnymi twarzami, wiecznie okazujących w rozmowach niechęć do świata i ludzi, jakby ciągle odbywała się żałobna liturgia. Błagamy Maryję w litanii – Przyczyno naszej radości, módl się za nami, więc powinniśmy uczyć się radości, zauważać powody do jej wyrażania, a tym samym porzucić swe katastroficzne wizje, smutne przewidywania dotyczące losów świata, Kościoła, obrazów ruin, katastrof i przestać chodzić z posępnymi twarzami.

Aleksandro Pronzato użył mocnych słów o smutnych chrześcijanach w rozważaniach nt. litanii loretańskiej: „Maryjo przekonaj tych swoich wyznawców, że należałoby zmniejszyć ilość modlitw, a zamiast nich spontanicznie się uśmiechnąć, co rozradowałoby niebo i spodobałoby się tu, na ziemi.”

Przygotowując się do przeżycia odpustu we Wspólnocie Krwi Chrystusa warto mieć świadomość, że wszelkie wspólne święta stwarzają możliwości do przeżycia autentycznej radości, pojednania. Święty Paweł wzywa nas: Radujcie się zawsze w Panu; jeszcze raz powtarzam: radujcie się! Niech będzie zawsze znana wszystkim ludziom wasza wyrozumiała łagodność… (Flp 4, 4-5)  

Eksplozję radości Matki Bożej w scenie Nawiedzenia, Jej śpiew znamy pod nazwą „Magnificat” Matka Boża wyśpiewuje wielkie dzieło Boga, głosi Jego cuda.

„O Maryjo, pozwól nam zrozumieć moc Twego śpiewu i naucz nas stawiać sobie trudne pytania”: Czy jesteśmy ludem, który umie świętować? Czy chcemy wspólnie świętować? Czy potrafimy wspólnie świętować? Czy umiemy otworzyć serce do dzielenia się radością?

Odpowiedź na te pytania wydaje się być oczywista – „tak! Oczywiście! Po co pytać?” Warto jednak ciągle na nowo zadawać sobie te pytania, i wykorzystywać okazje do wspólnego świętowania we wspólnocie i w rodzinie, aby, przekazać dobre słowo, wymienić szczere uściski z tymi wszystkimi, którym mamy coś do wybaczenia. Aby przede wszystkim wyśpiewać Bogu pieśń wdzięczności za wszystko, co nam uczynił, jak Maryja wyśpiewała u Elżbiety „Magnificat”. Jedną z rzeczy, jaką Bóg nam uczynił jest wzbudzenie charyzmatu Krwi Chrystusa w Kościele i powołanie do życia 200 lat temu Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa. To przez ich posługę istnieje w Polsce Wspólnota Krwi Chrystusa, do której zostaliśmy powołani, aby wzrastać w wierze.

Maryja, która zaniosła Jezusa ludziom, zanim się jeszcze urodził, daje nam do zrozumienia, że Jej Syn raduje się, kiedy my wychodzimy z Nim do innych i niesiemy im Jego Miłość. Napełnieni Bożą radością we Wspólnocie, we wspólnym świętowaniu nie możemy zatrzymywać tej radości dla siebie. Jako wspólnota w Kościele, jesteśmy wezwani do bycia świadkami szczęścia i radości z powodu posiadania Chrystusa jako Oblubieńca. To On jest głównym źródłem naszej radości!

W „szkole święta” uczymy się od Maryi delikatności, uwagi, jasności i promiennego świętowania, a także rozumienia, co rzeczywiście daje światu radość, co daje życie pełne Bożej radości.

 Animatorka Krajowa: Czesława Nowak

Majowe spotkanie diecezjalne

Formacyjny temat spotkania "Dziękczynienie za przelanie Krwi podczas ukrzyżowania" prowadziła:

Ekonomiczne pomocnice (Janeczka i Marysia) animatorek diecezjalnych

           Ula Piłat.

W temacie: Siedem ostatnich 

słów Jezusa z krzyża.

Kto najdłużej został, ten się na fotkę dostał

Na zakończenie sprzątanko,
padło na Róże, ale kto tylko
może bierze się ochotnie do pracy,
jak we wspólnocie

Zebranie Krajowe Wspólnoty Krwi Chrystusa 2015

Zebranie Krajowe Wspólnoty Krwi Chrystusa obradowało w dniach  9 – 10 maja

w Domu Św. Kaspra w Częstochowie.

          W Zebraniu uczestniczyło 41 osób  ks. Prowincjał Wojciech Czernatowicz CPPS, Moderator Krajowy WKC, moderatorzy podregionów (ks. Filip Pięta, ks. Bogusław Witkowski, ks. Dawid Wróblewski) animatorzy krajowi, podregionów i diecezjalni, moderator młodzieży - ks. Damian Siwicki z dwojgiem przedstawicieli młodzieży oraz zaproszeni goście – ks. Andrzej Szymański.

ks. Wojciech Czernatowicz CPPS, ks. Dawid Wróblewski CPPS 
i animatorzy WKC

          

            Zebraniu przewodniczył Moderator Krajowy WKC ks. Mariusz Szykuła CPPS.

             Ksiądz prowincjał Wojciech Czernatowicz CPPS przedstawił zmiany, jakie nastąpią od 1 lipca 2015 na stanowiskach moderatorów WKC:

 1.       Ks. Bogusław Witkowski CPPS będzie pełnił funkcję Moderatora Krajowego WKC i równocześnie funkcję  moderatora Podregionu Ożarowskiego.

      2.       Moderatorem Podregionu Częstochowskiego będzie ks. Daniel Mokwa CPPS

      3.       Moderatorem Podregionu Swarzewskiego został wyznaczony ks. Andrzej Szymański CPPS

Zebraniu przewodniczył ks. Mariusz Szykuła - Moderator Krajowy WKC

      4.     Ks. Filip Pięta CPPS będzie dalej moderatorem Podregionu Zamojskiego.

Obrady Zebrania Krajowego dotyczyły następujących punktów:

   1. Omówienie realizacji wniosków z ostatniego zebrania w 2014r

   2. Sprawozdanie Rady Krajowej z działalności finansowej ostatniego roku.

   3. Omówienie ankiety „Pytania do wizji WKC: Wczoraj – Dziś – Jutro”.

   4. Prace nad Statutem WKC.

Animatorzy z Podregionu Częstochowskiego
w tym Małgosia Wudarczyk i Ela Łobaczewska z Zielonej Góry

     Głównym tematem obrad Zebrania był Statut WKC a raczej zmiany tekstu, jakie zostały zaproponowane do przeprowadzenia. Powołana przez Zebranie w 2014 roku Komisja ds. Statutu opracowała projekt zmian Statutu WKC, który po konsultacji z Ks. Prowincjałem CPPS został przedstawiony uczestnikom Zebrania do zatwierdzenia. W wyniku dyskusji i głosowania nad poszczególnymi rozdziałami 

Głosowanie nad poprawkami do Statutu

i paragrafami  powstała nowa wersja Statutu, która po przetłumaczeniu na j. angielski, zostanie przedstawiona Przełożonemu Generalnemu CPPS (Dyrektor Centralny) do zatwierdzenia. Miejmy nadzieję, że w przyszłym roku formacyjnym będziemy mogli korzystać z wydanego drukiem nowego Statutu Wspólnoty Krwi Chrystusa.

Tematem formacyjnym na przyszły rok 2015/16 będzie  „Rozeznawanie Woli Bożej”.

relacja z Zebrania: Czesława Nowak - animatorka krajowa

  

Temat formacyjny na rok 2015/1016 "Rozeznawanie woli Bożej"

Temat formacyjny na rok 2015/2016  (propozycja Podregionu Częstochowskiego)

Rozeznawanie woli Bożej

1.      Maryja przykładem wypełniania Woli Bożej. (Częstochowa – wrzesień)

2.     Święty Jan Paweł II – historia człowieka „przelewającego krew”. (Łabuńki – październik)

3.     Święty Kasper – wzorem wytrwałości w pełnieniu Woli Bożej. (Częstochowa – listopad)

4.     Święta Maria De Mattias: „Nie wolno nam tracić czasu. Kochajmy Jezusa Ukrzyżowanego i róbmy wszystko, aby od innych był kochany”.  (Ożarów – grudzień)

5.     Jak rozumieć Wolę Bożą w trudach codziennego życia? (Swarzewo – styczeń)

6.     Wiara a szukanie Woli Bożej.  (Swarzewo – luty)

7.     Święty Augustyn: „Jeżeli Bóg w życiu jest na pierwszym miejscu, wszystko znajdzie się na właściwym miejscu” – porządkuję swoje życie.  (Łabuńki – marzec)

8.    Jak WKC wypełnia „testament” św. Kaspra.  (Ożarów – kwiecień)

9.     Każdy jest wybrany, aby pełnić Wolę Bożą – przeszkody i zagrożenia w wypełnianiu Woli Bożej.  (Rada Krajowa – maj)

Temat IX Dziękczynienie za Rodzinę Krwi Chrystusa

Temat IX formacyjny WKC 2014/15:

Dziękczynienie za Rodzinę Krwi Chrystusa(Wspólnotę Krwi Chrystusa, Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa Inne Zgromadzenia…).

Skróty:

WKC - Wspólnota Krwi Chrystusa

CPPS - Zgromadzenie Misjonarzy Krwi Chrystusa

ASC - Zgromadzenie Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa

MSC - SiostryMisjonarki Krwi Chrystusa

I.                   Zarys historyczny WKC, CPPS, ASC, MSC innych Zgromadzeniach Krwi Chrystusa na świecie.

Patrząc od strony historycznej Wspólnota Krwi Chrystusa powstała pod nazwą Pobożnego Bractwa Przenajdroższej Krwi Chrystusa przy Kościele św. Mikołaja w Więzieniu (san Nicola In Carcere) w Rzymie ósmego grudnia1808 roku. Duchową inspiracją powstania tej Wspólnoty była obecność od 1708 roku w tym kościele relikwii świętej Krwi Pańskiej, którą przekazała na to miejsce rodzina Savellich. Członkowie tego Bractwa pod przewodnictwem duchownych księdza rektora tego kościoła Franciszka Albertiniego nie tylko mieli nabożeństwo do Przenajdroższej Krwi, ale także pełnili dzieła miłosierdzia względem biednych.

To Bractwo Przenajdroższej Krwi, kiedy zostało wyniesione do godności Arcybractwa przyczyniło się istotnie do powstania Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Chrystusa(CPPS) piętnastego sierpnia 1815 roku. Dało ono przede wszystkim duchowość Krwi Chrystusa i przez naszego Założyciela św. Kaspra del Bufalo zgromadziło wokół niej tzw. Pracowników Ewangelicznych (księży diecezjalnych ks. Gaetano Bonaniego). Ci kapłani pragnęli wspólnie wyruszyć na misje ludowe i przez nie odnowić ówczesny Kościół włoski.

To co łączy WKC ze Zgromadzeniem Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa, to wspólna duchowość i fakt, że nasi Założyciele, spotkali się w rodzinnej parafii św. Marii de Mattias w Vallecorsa we Włoszech podczas misji ludowej, którą prowadził ks. Kasper del Bufalo w 1822 roku. Wtedy to w młodej Marii de Mattias rodzi się powołanie pójścia za Chrystusem pod sztandarem Boskiej Krwi. Dojrzewając to powołanie pod okiem doświadczonego kierownika duchowego ks. Giovanniego Merliniego CPPS doprowadziło do założenia w Acuto Zgromadzenia Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa czwartego lutego 1834 roku. Obecnie CPPS i ASC to osobne Zgromadzenia działające w Kościele współpracujące ze sobą w wielu krajach świata na różnych płaszczyznach, min. w apostolstwie, czy w prowadzeniu WKC.

Misjonarki Krwi Chrystusa powstały na gruncie polskim czternastego września 1987 roku w Częstochowie w Domu św. Kaspra Misjonarzy Krwi Chrystusa. Ich Założycielem był ówczesny misjonarz CPPS ks. Winfried Wermter, który przeszczepił także Misjonarzy Krwi Chrystusa z Prowincji Niemieckiej do Polski. Patronem MSC jest nasz Założyciel św. Kasper del Bufalo, jak też św. Franciszek Ksawery, św. Maria de Mattias . Do 2003 roku łączyła nas bardzo ścisła współpraca w Domach Misyjnych i apostolstwie na zewnątrz, także w kwestii prowadzenia WKC. Niektóre z sióstr Misjonarek Krwi Chrystusa odkryły swoje powołanie przez WKC.

II.                Charyzmat i duchowość CPPS i WKC

Pojęcia charyzmatu i duchowości zostały opracowane dokładnie w oddzielnej katechezie. Obecnie przypominamy najważniejsze rzeczy. Charyzmat jest darem Boga, który najczęściej osoba obdarowana, lub wspólnoty nie otrzymują dla siebie, ale w służbie dla innych. Duchowość, to droga jaką mają przejść osoby, lub wspólnoty charyzmatyczne, aby osiągnąć cel swojego powołania chrześcijańskiego  jakim jest świętość. Wspólnym szczególnym  darem, charyzmatem jaki otrzymali CPPS i WKC to dar Sakramentu Chrztu św. i dar Chrystusowego Odkupienia we Krwi Chrystusa.

Jednak CPPS (Misjonarze Krwi Chrystusa) otrzymali oprócz tego Sakramentu i daru Krwi Chrystusa jeszcze inne dary. Do ich  Zgromadzenia należą nie tylko bracia , ale i kapłani, a więc jest też dar Sakramentu Kapłaństwa, a co za nim idzie dar Eucharystii i sakramentu Pojednania. WKC spotyka się na rozważanie Słowa Bożego i żyje Nim (Słowem Życia) mocniej w szczególnych chwilach osobistych i we Wspólnocie. Natomiast CPPS żyje na stałe we wspólnocie, jak również przede wszystkim prowadzi apostolstwo i głosi Słowo Boże w tajemnicy Krwi Chrystusa. 

      Tym co jest wspólnym akcentem duchowości WKC i CPPS, to jest wyczulenie na wołanie Krwi Chrystusa, czyli na ludzi potrzebujących, co można by nazwać językiem papieża Franciszka, pójściem na peryferie społeczne, aby tam widzieć Jezusa w ubogich, aby głosić im pojednanie przez Krew Chrystusa.

III.             Dziękczynienie za Założycieli i Patronów WKC

            Należy tu wspomnieć o: św. Kasprze del Bufalo, biskupie Franciszku Albertinim, Św. Franciszku Ksawerym, św. Marii de Mattias, św. Katarzynie ze Sieny.

Mówiąc o św. Kasprze del Bufalo nazwiemy go Założycielem, choć on sam tak się nie chciał nazywać. To On już po śmierci Bp Franciszka Albertiniego wdrożył w życie jego inspiracje. Dziękujemy Bogu za św. Kaspra, który zajął się odnową moralną ludu i formacją duchowieństwa w swoich czasach, który przez swoją pracę misjonarską i swoich misjonarzy opanował plagę bandytyzmu na całym Półwyspie Apenińskim. Dziękujemy za biskupa Franciszka Albertiniego twórcy różańca do Krwi Chrystusa i Współzałożyciela naszego Zgromadzenia, który rozmiłował naszego Założyciela w Najdroższej Krwi Jezusa.

            Dziękujemy za św. Franciszka Ksawerego, którego patronem ustanowił św. Kasper, za jego wielką odwagę i gorliwość misyjną w Bolonii, w Indiach, w Japonii i za jego cudowną interwencję, która uchroniła wzrok Kaspra del Bufalo przed ślepotą.

            Dziękujemy za patronkę św. Marię de Mattias, za jej miłość do Jezusa, Baranka Bożego, który ofiarował swoje życie za zbawienie świata. Za jej poświecenie się dla katechizacji dziewcząt, kobiet i młodzieży. Za jej życie, które było pragnieniem „sprawiania przyjemności Bogu” i pomocy „drogiemu bliźniemu”.

            Dziękując za św. Katarzynę ze Sieny naszą patronkę, dziękujemy za jej miłość do Jezusa Ukrzyżowanego, który nas Krwią swoją odkupił, za jej miłość do biednych i trędowatych, za jej wzór życia i siłę ducha w formacji  osób świeckich w czasach średniowiecza. Dziękujemy za jej miłość do Kościoła widoczną w szacunku do papieża, biskupów i kapłanów, za jej zatroskanie o jedność Kościoła.

IV.             Praca w grupach(zadanie) -napisanie modlitwy dziękczynnej za Rodzinę Krwi Chrystusa i pomodlenie się nią np. przed Najświętszym Sakramentem indywidualnie lub wspólnie.

Ks. B. Witkowski cpps, H. Połujańska WKC, B. Błaszczyk WKC

                                                                                                                                          amDg !

Bibliografia:

     Papasogli G., Święty Kapłan. Kasper del Bufalo w służbie odnowy Kościoła, Kraków 1987.

De Santa Cruz A., Św. Kasper del Bufalo w: Apostołowie Krwi Chrystusa, Opole 1984.

Hummeler H., Kasper del Bufalo. Założyciel Zgromadzenia Misjonarzy Krwi Przenajdroższej, Rzym 1980.

     Pallotti, W., Kasper del Bufalo jakim go znałem, Warszawa 1993.

Spineli M., Życie Kaspra del Bufalo, Bez odwracania się wstecz, Wroclaw 1999.

Contegiacomo L., Życie, osobowość i świętość Kaspra del Bufalo w: Kasper del Bufalo, Życie, czasy, osobowość, charyzmat, Częstochowa 1999, s. 43-88.

Merlini G., Życie Marii de Mattias, Rzym-Wrocław 1990.

Listy Błogosławionej Marii de Mattias Założycielki Adoratorek Przenajdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa, t. I Wrocław 1990.

Listy Błogosławionej Marii de Mattias Założycielki Adoratorek Przenajdroższej Krwi Pana Naszego Jezusa Chrystusa, t. I Wrocław 1993.

Wermter W., Powstanie i etapy rozwoju Wspólnoty Krwi Chrystusa: Bóg-Wspólnota – Misja, Częstochowa 1995 s. 217-229.

Wolański P., Historia przeszczepienia i rozwoju charyzmatu CPPS w Polsce w: Misjonarze Krwi Chrystusa w Polsce. Sympozjum CPPS Częstochowa, 17-18.04.1998, Częstochowa 1998, s. 30-39.